Zira Allah Teâlâ
hıyânet edenleri sevmez.
Sayfa 160Kitabı okudu
Bedir Zaferi, dînî, medenî birçok neticeler vermiş-
tir. İslâmiyyet’in inkişâfına mukaddime olmuştur. Çünkü
İslâmiyyet’in inkişâfına çelikten bir duvar gibi gerilen Kureyş
ruesâsı Bedir vakasında maktul düşmüşlerdi.
Sayfa 105Kitabı okudu
Rasûl-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz’i
doğduğunda Ebû Leheb’in cariyesi Süveybe emzirmiştir. Efen-
disine Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in
velâdetini beşaret ettikte Ebû Leheb de onu azad eylemişti.
Ebû Leheb vefat ettikten sonra bir gece vâkıa ru’yada gör-
düler. “Yâ Ebâ Leheb halin nedir?” dediler. Cevâben:
– Cehennemdeyim, amma Dûşenbe (Pazartesi) geceleri
geldiği zaman azâbım hafifletilir. Parmaklarımın arasını eme-
rim, su çıkar onu içerim, dedi.
Sayfa 89Kitabı okudu
Ebû Leheb’in karısı Ümm-i Cemîl de Rasûlullah’a şiddet-i
adâvetinden dağdan “muğaylan dikeni” ve sâir çalıları arkasın-
da getirir; Rasûlullah’ın yolu üzerine saçardı. Halbuki Cenâb-ı
Hakk’ın sıyanetiyle o dikenler üzerinde Rasûlullah -sallallahu
aleyhi ve sellem- Efendimiz yürürken ipekten döşeme üzerinde
yürür gibi yürür ve hiç bir şey tesir etmezdi.
Sayfa 88Kitabı okudu
Ebû Leheb ve karısı hakkında nazil olan Sûre-i Celile’de:
“Ebû Leheb’in nefsi helâk oldu. Ve dünyada işlediği
ameli de helâk oldu. Ebû Leheb’in malı ve ameli kendinden
belâyı def edemedi. Yakında alev sâhibi ateşe girer. Odun
götürücü olduğu halde Ebû Leheb’in zevcesi de cehenne me dahil olur. O hatunun boynunda hurmadan yapılmış
ip vardır.
Sayfa 88 - Tebet süresiKitabı okudu
Ümm’ül-Fadl ise gayrete gelip:
“– Bîçâre köleyi efendisi burada yok diye dövüyorsun!”
diyerek bir çadır direği ile Ebû Leheb’in başını yardı. Onun
üzerine Ebû Leheb gam ve kederinden hasta oldu. Vücuduna
ârız olan hastalıktan cesedi lâşe gibi o kadar fena kokar idi ki,
evlâdları bile yanına yaklaşamazlardı. Nihayet “adese” denilen
bir hastalıkdan vefat edip, lâşesi üç gün yabanda kaldı. Oğulları
bazı siyah arabları ücretle gönderip uzaktan üzerine toprak at-
mak suretiyle cenazesi ortadan kaldırılmıştır.
Sayfa 87Kitabı okudu
Harb esirlerinin temiz elbiseleri yoktu. Rasûl-i Ekrem
-sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz bunlara temiz elbiseler
verilmesini emr etti. Fakat Hazret-i Abbas o kadar boylu poslu
idi ki hiç bir kimsenin elbisesi ona uymamıştı. Abdullah ibn-i
Übeyy boyca ona benzediğinden elbisesini ona vermişti.
Buhâri’ye göre bu iyiliğine karşı Rasûl-i Ekrem -sallallahu
aleyhi ve sellem- Efendimiz de gömleğini onun ölümünde
kefen olmak üzere vermişti
Sayfa 81Kitabı okudu
İşte Ahlâk-ı İslâmiyye’nin şeref ve ulviyyeti!...
Ashâb hurma ile teayyüş ederek hanelerindeki esirlere
kendi ekmek ve yemeklerini verir, me’kûlât ve meşrûbatına
güzel bakarlar idi.
Esirler arasında bulunan Mus’ab bin Umeyr’in kardeşi
Ebû Azîz diyor ki:
Nezdlerinde esir bulunduğum Ensâr, yemek vakitleri gel-
dikçe kendileri hurma yerler, bana da ekmek ve katık verirlerdi.
Ben bu vaziyetten utanır, yemeği onlara teklif ederdim, fakat
onlar kabul etmezlerdi. Çünkü Rasûl-i Ekrem onlara bize iyi
bakılmasını emr etmişti.
Sayfa 72Kitabı okudu
Hazret-i Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle
buyurmuşlardır:
“– Şehidin Allah indinde yedi hasleti vardır:
1- Kanı ilk aktığı anda günahları mağfiret olunur,
2- Cennetteki makamını görür,
3- İman elbisesi giydirilir,
4- Yetmiş iki huri ile tezvîç edilir,
5- Kabir azâbından kurtarılır ve kıyâmet gününde büyük korkudan
emîn olur,
6- Başına dünya ve dünyadakilerden kıymetli yakuttan vakar ve heybet
tâcı giydirilir,
7- Ehl-i beyti ve akrabasından yetmiş kişiye şefâat eder. (Râmûzu’l-
ehâdis)
Sayfa 61Kitabı okudu
Mevâhib’den: İbn-i Abbas -radıyallahu teâlâ anhüma- buyurmuştur ki:
Benî Gıfar’dan bir kimse bana dedi ki: “Amcam oğlu ile ben bir yüksek
dağ üstüne çıktık ki Bedir’in üzerine havâleli idi. Cengi temaşa ederek,
garazımız bu idi ki hangi tâife bozulursa inip esvablarını yağma edelim.
Bu hâlette durur iken yukarıda bir bulut inip bize yaklaştı. İçinden at
âvazlarını işittik ve bir kimsenin ! ileri yürü Hayzum” de-
diğini ben işittim. Amcam oğlunun yüreği koptu ve orada helak oldu,
ben dahi helak olayazdım” dedi.
Beyhakî ve Ebû Nuaym rivâyet etmişlerdir ki:
“Hayzum” Cebrail aleyhisselâm’ın atının ismidir.”
Sayfa 54Kitabı okudu